Gebied: Mexico en het extreme zuiden van Texas, Trans-Pecos regio, zuidwest New Mexico en zuidoost Arizona

Lengte : max. 85 cm (mannetjes zijn kleiner)

Voedsel: muizen, jonge ratten en amfibieën

Nederlandse naam: Mexicaanse Haakneus

De Mexicaanse Haakneusslang Heterodon kennerlyi. Deze ondersoort is te herkennen aan de schubben op de kop. Kijk naar de schub op de neus van deze slang, de schub die van de neus een 'haakneus' maakt dus. Achter deze schub bevinden zich een aantal onregelmatig gevormde schubben die bekend staan als ongepaarde schubben. Als er minder dan zes van deze ongepaarde schubben zijn betreft het een kennerlyi. Heeft een haakneusslang meer dan 6 van deze schubben, dan is het één van de andere ondersoorten.
De mexicaanse haakneuzen hebben een grote naar boven gerichte schub op hun neus. Het zijn apistoglieve slangen, het gif is niet dodelijk maar kan een lichte pijn en een gezwollen vinger opleveren. Het zijn klein blijvende slangen. Een klein terrarium met wat schuilplekken voldoet. Haakneuzen hebben soms een wisselend eetlust. Vrouwtjes worden groter en dikker dan mannetjes. Ze lijken op rattelslangen (trillen van de staart). Dit werkt soms in hun voordeel maar soms ook in hun nadeel.

Verzorging: Het dier stelt geen bijzonder eisen. De temperatuur is overdag rond de 30 graden en daalt ‘s nacht tot 18 graden. Als bodemsubstraat gebruik ik houtvezel. Ze mogen er graag in woelen. Een klein terrarium voldoet in verband met hun grootte. Je kunt wat kunstplantjes gebruiken of een stukje kienhout. Een klein waterbakje maakt het geheel compleet.

Voortplanting: Een winterrust (afkoeling van enkele graden) in de maanden november, december en januari is aan te raden. Ze paren in het voorjaar en leggen tot maximaal 15 eieren. Het uitbroeden geschiedt op/in vochtig vermiculite. De incubatietijd is 50 dagen bij 28/29 graden. De jongen zijn soms lastig aan het eten te krijgen. Ze willen dan geen muizen maar wel amfibieën (kikkers). Later stappen ze wel over naar muizen.