Bij aankoop of aanschaf van nieuwe dieren, moet u er al op letten dat de dieren gezond zijn, voor zover waarneembaar.
Steeds meer mensen ontdekken hoe interessant en fijn de terrariumhobby kan zijn. Vroeger gold het als buitengewoon, extravagant en vreemd als je deze dieren thuis had. Maar die tijden zijn veranderd gezien het aantal mensen die hun plezier beleven in het houden en verzorgen van deze kruipende dieren.
Thuis zie je allerlei zaken die je in een dierentuin of op een reptielenshow zelden kunt zien, zoals vervellen, het wurgen van een voedseldier, het jagen erop en het drinken. Wij hopen met onze site een steentje bij te dragen in het houden van terrariumdieren. Een groot aantal mensen begint vaak aan deze hobby zonder eerst over voldoende informatie te beschikken. Dit is erg jammer en voor de dieren vaak dodelijk. Beginnersfouten kun je voorkomen door je eerst goed te informeren. Er zijn goede boeken te koop (zie literatuur), ook zijn er veel sites met informatie.
Nog beter is om lid te worden van een van de vele terrariumverenigingen.


Hier een aantal belangrijke tips voor de aankoop van terrariumdieren.

- Probeer eerst wat informatie te vinden over de te kopen dieren.
- Wat voor soort terrarium ben ik hiervoor nodig?
- Probeer de gewenste dieren als nakweekdieren bij een kweker te kopen.
- Bij deze mensen kun je ook de ouderdieren bekijken. Ook hoe deze dieren worden gehouden.
- Je kunt gemakkelijk op hen terugvallen daar ze vaak de nodige ervaring hebben
- Zorg dat je ook voedsel voor de dieren hebt
- De te kopen dieren moeten gezond ogen, fit zijn en er glanzend uit zien.

Nieuwe dieren moet je toch enkele weken apart houden.
Kijk of ze het goed doen. Eventueel laat u de ontlasting onderzoeken.
Toch kunnen er ondanks goede verzorging dieren ziek worden. In deze rubriek geef ik een aantal hulpmiddelen wat te doen bij ziekte van dieren. Deels uit eigen ervaringen, deels overgenomen uit vakliteratuur.
De vervelling
Normaal gesproken vervelt een reptiel regelmatig. Jonge slangen eens in de 4 a 6 weken , volwassen slangen 2 a 3 per jaar.
Als het dier gezond is, gaat de vervelling probleemloos. Maar soms lukt het niet, de vervelling is niet compleet. Wat nu te doen?
Je kunt het dieren baden in lauw bad. Ongeveer 10 minuten is voldoende. Neem een ruwe handdoek en laat het dier er voorzichtig door kruipen. De vervellingsresten blijven dan vaak in de handdoek achter. Soms moet je even een beginnetje maken met een pincet. Ga nooit wrijven op het dier, maar laat dan de velresten zitten.
Bij Koningspythons (Python regius) viel het me op dat de dieren wel compleet vervelden behalve de ogen. Het kan voorkomen dat op het oog nog van een aantal vervellingen de resten zitten. Om deze te verwijderen, wat met de grootste voorzicht moet gebeuren, volg je ook bovenstaande procedure. Indien dit niet lukt, dan moet de hulp van een dierenarts worden ingeschakeld.

Bloedluis


Bloedluis, ook wel bloedmijt genoemd, heb ik herhaaldelijk op mijn dieren waargenomen. Ik geloof dat iedere liefhebber hiervan wel eens last van heeft gehad.
Bloedluid moet je bestrijden, het gaat niet vanzelf over. De bloedluis is een parasiet, hij leeft van het bloed van zijn gastheer. Ik bestrijd deze plaag altijd nog met Neguvon (0,2%; 2 gram op 1 liter water). Het drinkwater moet uit terrarium worden verwijderd. Met de neguvon-oplossing moet het hele terrarium inclusief de slangen beneveld worden. Ook vooral kieren en de ruwe opvlakten (kurk) niet vergeten. Na een week kun je voor de zekerheid de procedure nogmaals herhalen.
Infecties van bloedluizen kunnen optreden, als er nieuwe planten, dieren, of andere zaken in het terrarium gebracht worden, zonder deze eerst te ontsmetten of grondig te reinigen.
Op dit moment is Neguvon niet meer verkrijgbaar. Ik put nog steeds uit een oude voorraad. Bij goede dierenspeciaalzaken en/of dierenartsen zul je ongetwijfeld goede bestrijdingsmiddelen kunnen krijgen.


Teken

Een teek is een klein, spinachtig beestje, zo groot als een speldeknop. Ze zitten in hoog gras of in struiken. Als de dieren er door heen kruipen, lopen ze de kans dat ze op de huid gaan zitten en zich vastzuigen. Teken komt je dus alleen tegen op wildvangdieren of indien je op een of ander manier in je terrarium brengt. (bijv weideplankton, of planten uit de natuur). Als teken op een reptiel ontdekken worden, moet je zo snel mogelijk verwijderen. Teken houden van warme, vochtige plekjes, bij hagedissen vindt je ze in de oksels of knieholtes. Bij slangen zitten teken altijd onder de schubben. Een teek is een parasiet: hij voedt zich met bloed.
Hoe verwijder je een teek?
Je hebt nodig een pincet en wat jodium. Vervolgens gaat het zo: zet het pincet over de teek, zo dicht mogelijk op de huid. Trek de teek voorzichtig met een draaiende beweging uit de huid (niet plat drukken). Ontsmet het wondje met jodium of sterilon.

Schubrot

Schubrot kan ontstaan door schimmel- of bacteriële infecties aan de schubben. Vaak aan de onderkant van de slang. Je kunt het zelfs ruiken. De plek ruikt "rot". Wat te doen? De plek goed schoonmaken met een 3% -oplossing van waterstof-peroxide. Dit middel is bij elke apotheek te koop. Daarna met gentiaan-violet behandelen. Gentiaan-violet is als histogische kleurstof en als spray verkrijgbaar.
Pas op. De kleurstof is zeer lastig van je handen te krijgen. Deze kuur, dagelijks effectief schoonmaken met waterstof-peroxide en daarna met een wattenstaafje insmeren van de besmette plekken met Gentiaan-violet , moet tenminste 10 dagen achtereen worden uitgevoerd.
Ik heb het zelf succesvol gedaan met een Thamnophis sirtalis parietalis en Morelia viridis.

Wormen

Bij onderzoek van de ontlasting van de slangen, kan blijken dat de slang een worminfecties heeft. Bij vooral wildvangdieren is de kans erg groot dat er sprake is van een worminfectie. Hoe merk je dat een dier last kan hebben van wormen? Verminderde eetlust, strek vermageren, slijm in de bek, bultjes op de huid, braken van half verteerde prooidieren zijn aantal kenmerken dat een dier last kan hebben van wormen. Soms zelf je wormen in de ontlasting of op de uitgebraakte prooidieren, maar meestal is dit niet het geval. Wat te doen?
Laat altijd ontlasting onderzoeken van deze dieren. Dit is de enigste manier om zeker te weten wat er aan de hand is. Er zijn een aantal soorten wormen. De worminfecties van het maag-darmkanaal zijn vaak rondwormen (Nematoden), lintwormen (Cestoden) en platwormen (Trematoden). Deze wormen zijn te bestrijden met Ripercol, Yomesan en Panacur. Met dit laatste middel heb ik altijd goede resultaten. De worminfecties in de longen van rondwormen veroorzaken vaak longontsteking. Er is dan sprake van een verhoogde slijmproductie. In de longen kunnen ook geleedpotigen (Pentastomen) voorkomen. Deze moeten met een insektenverdelgingmiddel bestreden worden. (Vapona-strip) Als op de huid kleine bultjes ontstaan, niet te verwarren met pokken, kan ook duiden op huidwormen. Ga er zelfs niet aan doen, maar laat dit over een dierenarts.
Bestijding van wormen doen een aantal reptielenhouders preventief. Elk half jaar behandelen zij hun dieren met panacur.

Mondrot

Mondrot of mondvuil is een van de meest voorkomende ontstekingen in de bek. Dit kan op verschillende manieren veroorzaakt zijn. Soms is de oorzaak elders in het lichaam maar ook hygiene kan een van de belangrijkste aandoeners zijn. Mondvuil is een bacteriele ontsteking en kan sosm erg diep tussen de tanden gaan. Het is dan ook te herkennen aan de witte pus tussen de tanden.
De kuur moet dan tenminste ook 10 dagen duren en bestaat uit het reinigen met 3% waterperoxide ( 2x daags) en toediening van een antibiotica. De kans op genezing is groot indien tijdig mondvuil wordt herkend. Verwaarloos het niet want het eindigt altijd dodelijk.

Infecties aan de luchtwegen en longen

Een van de veel voorkomende aandoeningen bij reptielen en dan vooral bij slangen en schildpadden zijn ontstekingen van de longen, ook genoemd longontsteking of pneumonie.
De aandoening komt vooral voor bij pas geimporteerde slangen. Soms zijn dieren van bepaalde herkomst (China), soms echter ook bepaalde soorten (Elpahe moellendorffi, Gonyosoma oxycephalum) vatbaarder dan anderen. Ook slechte omstandigheden in het terrarium zelf kunnen ook een oorzaak zijn.

Er zijn vier soorten longontsteking, afhankelijk van de oorzaak of belangrijkste verwekker. - Bacteriele ontsteking.
Dit is de meest voorkomende oorzaak en kan veroorzaakt door verschillende bacterien. De aanleiding is veelal een gebrek aan weerstand van de dieren en massale vermeerding van bacterien. De oorzaak kan zijn slechte hygiene, tocht, temperatuursdaling, stof of chemische produkten. Ook bacteriele ontstekingen elders in het lichaam kunnen longontsteking veroorzaken.

- Parasitaire ontsteking.
Deze ontsteking wordt veelal veroorzaakt door wormen (nematoden en trematoden) en soms door geleedpotigen of mijten. De oorzaak is altijd een van buitenkomende besmetting.

- Mysotische ontsteking.
Deze aandoening wordt veroorzaakt door schimmels. De infectie wordt veroorzaakt door het inademen van schimmelsporen. Waarschijnlijk bestaat ook de mogelijkheid dat een bactierele of virale ontsteking evolueert naar een mysotische aandoening door behandeling met antibiotica.. De schimmels krijgen dan een kans doordat de bacterien ( ook de nuttige) vernietigd worden.

- Virale ontsteking.
Over deze aandoening is moeilijk iets te vertellen. Slecht een enkele maal is een door virus veroorzaakte longontsteking beschreven.

Eenvoudige diagnose is moeilijk te stellen. Toch geef ik enkele symptomen.
Onrustige ademhaling, pompende, versnelde ademhaling, soms niezen, geopende bek, (hoorbaar) reutelende ademhaling, slijm in de bek en weigering van voedsel.

De behandeling bestaat uit toediening van antibiotioca ( na bezoek dierenarts) bij de bactieriele ontsteking, toediening van ripercol, droncite of panacur bij wormen (parasitaire ontsteking), of neguvon bij pentasomen. Bij de mysotische ontsteking wordt Ketoconazol gebruikt. Bij virale ontsteking hopen we op moeder natuur.
Het is bij elke behandeling aan te bevelen oom een injectie vitamine A (5000 I.E./kg) en vitamine B-complex (o,5 ml/kg) te geven. Deze injecties helpen het herstel van het dier te versnellen en ondersteunen de behandeling met antibiotica.
Bij longontsteking geldt meestal daar voorkomen beter is dan genezen. Zorg voor goede ventilatie (geen tocht) en een goede temperatuur en hygiene in het terrarium.

Legnood

Legnood bij de slangen is een heel verveelde gebeurtenis. Soms kan het vrouwtje haar eieren niet kwijt maar vaak blijven enkele eieren achter in de eileider. Het is me nog niet vaak gebeurd. In 28 jaar slangen houden, heb ik het ongeveer 5 keer meegemaakt.
Bij een Elaphe bimaculata heb ik meegemaakt dat er 10 dagen tussen het leggen van de eieren lag. Heel vaak legt de slang achter in het lijf gebleven eieren toch nog een paar dagen later.
Slechte ervaringen hebben wij met masseren. In de literatuur is hier sprake van. Het zal waarschijnlijk wel eens iemand gelukt zijn maar het heeft mij ooit een mooie Gonyosoma oxycephalum gekost.
Maar wat dan wel te doen. Je moet het dier met legnood behandelen (via de dierenarts) met een wee-opwekkende preparaat. Dit preparaat Oxytocine wordt per injectie in de slang gespoten. Maar ondanks dit middel gaat het vaak toch niet goed.
De enigste uitweg dan is een operatie. Daar zijn echter hoge kosten aan verbonden. Het dier is dan vaak zeer verzwakt en het is dan nog maar de vraag of het dier het dan redt. Nogmaals legnood is een heel vervelende zaak.

Onbekend

Een dier toont door zijn gedrag dat het niet helemaal in orde is, hieronder worden enkele symptomen beschreven die het dier kan vertonen:
- het ligt gestrekt i.p.v. opgerold
- het dier eet slecht of helemaal niet
- het dier vervelt slecht
- het dier heeft problemen met de ademhaling
- het dier heeft overtollig slijm in de bek
- het dier vertoont lusteloos gedrag
- het dier braakt na iedere voederbeurt
- de ontlasting ruikt anders dan normaal
- enz...

Samengevat kan er gezegd worden dat het dier een ander gedrag vertoont dan normaal. Wat normaal is dat weet U het beste!
Mocht een dier een van deze symptomen vertonen dan is als eerste noodzaak dit dier van de andere collectie af te zonderen. Sommige parasitaire infecties kunnen namelijk zeer besmettelijk zijn. Plaats het dier in een quarantaineterrarium en in een zoveel mogelijke stressvrije omgeving. Het tweede wat je doet is het laten onderzoeken van de ontlasting. Aan het einde van het verhaal geef ik een aantal adressen waar je ontlasting kunt laten onderzoeken.
Wat kan er nu uit zo'n ontlastingsonderzoek gehaald worden?
Voordat ik hierop antwoord geef lijkt het me verstandig eerst te noemen wat de verschillende parasieten zijn die in faeces kunnen worden aangetroffen. Waarom ontlastingsdiagnostiek?
Bij de meeste slangenhouders is het toch wel zo dat de slangen een belangrijke plaats hebben binnen het gezin. Ik intendeer hiermee niet dat ze ook op de eerste plaats komen, maar op de tweede plaats staan ze meestal toch wel! Hiermee wil ik alleen maar zeggen dat de gezondheid van deze diertjes toch zeker van belang is. Maar waarom fecesonderzoek?
De meeste gezondheidsproblemen waar slangen en / of reptielen mee te maken hebben zijn toch meestal bacteriële infecties, worm- en / of protozoa-infecties. Niet alleen wanneer het dier al symptomen heeft van een worminfectie is ontlastingsonderzoek nuttig, ook preventief is ontlastingsonderzoek aan te raden. Bijvoorbeeld wanneer wildvangexemplaren zijn aangeschaft.

Wat is nu eigenlijk parasitisme?

Parasitisme is een relatie van twee organismen, parasiet en gastheer, waarbij de parasiet leeft ten koste van de gastheer. Bijna altijd komt de parasiet met de voeding binnen, vaak in een sluimerend stadium. Eenmaal in de gastheer zoekt de parasiet een goede locatie om zich te vestigen en te vermenigvuldigen. Omdat de parasieten zich binnen in de gastheer ophouden worden ze endoparasieten genoemd.

Wormen

Wormen die zich vestigen in het darmkanaal en of longen, kunnen verantwoordelijk zijn voor de algehele malaise van de gastheer. Door zich te goed te doen met het voedsel wat eigelijk bestemd is voor de gastheer en door het optreden van allergische reacties (door de afvalstoffen uitgescheiden door de wormen) kan de gastheer zich 'niet lekker' voelen. Een complicatie welke op kan treden bij dit soort wormen is een verstopping van de darm. Bovendien kan een respiratoire aandoening voortkomen uit een worminfectie. Tijdens een onderzoek wordt gelet op de aanwezigheid van Nematoden (rondwormen), Trematoden (zuigwormen) en Cestoden (lintwormen). Alleen wormen van de Cestode familie komen bij reptielen, die in gevangenschap gekweekt en gehouden worden, zelden voor. Deze komen over het algemeen alleen voor bij wildvangdieren.

Protozoa

Dit is een groep eencellige organismen die niet verward mag worden met bacteriën die eveneens eencellig zijn, omdat deze qua celopbouw structureel anders in elkaar zitten. Lang niet alle protozoa hebben een nadelige werking op hun gastheer. Soms is er sprake van een symbiose (=beide partijen hebben profijt van het 'parasitisme') en sommige zijn geheel onschadelijk.
Hiermee moet rekening worden gehouden tijdens de interpretatie van de onderzoekgegevens.
Een ander probleem van het onderzoek op protozoa is de (zelfs per dag) sterk wisselende hoeveelheden protozoa die in de feces kunnen voorkomen. Tijdens ongunstige omstandigheden kunnen protozoa zich inkapselen en zogehete cysten vormen. In het faeces dat dan onderzocht wordt zullen eigenlijk alleen de cysten te zien zijn. Daar cysten van de verschillende soorten Protozoa erg veel op elkaar lijken is een accurate determinatie moeilijk tijdens microscopisch onderzoek. Flagellaten vallen onder de familie Protozoa.

Bacteriële infecties

Deze ziekteverwekkers zijn de meest voorkomende. Alleen zijn ze vaak de secundaire oorzaak van de algehele malaise van het dier. Door vermindering van de weerstand kunnen deze ziekteverwekkers de kop opsteken en heel wat schade aanrichten. Een verminderde weerstand is bijvoorbeeld een gevolg wanneer de primaire oorzaak een worm- en / of protozoa-infectie is. Hierdoor treedt een stress toestand op, waardoor de bacteriële infectie een kans krijgt.

Amoeben-infectie

De parasiet (Entamoeba invadens) veroorzaakt een ontsteking van de darm. De ontsteking zit op de overgang van de dunne naar de dikke darm. Door de ontsteking is de darm over een vrij korte afstand (spoelvormig) verdikt en voelt daar hard aan. Bij aftasten van de buik is de verdikking te voelen. Pas op dat de verdikking niet verward wordt met brokken ontlasting in de darm. De amoeben zijn niet in de ontlasting te herkennen. De infectie verspreidt zich gemakkelijk.
Er zijn twee onderzoeksmethodieken die informatie over parasieten uit ontlasting kunnen halen. Deze zijn het microscopisch onderzoek en het op kweek zetten van de ontlasting. Bij het microscopisch onderzoek worden veel parasieten gevonden, alleen moet dit onderzoek herhaald worden bij een eerste negatieve uitslag. En voor eventuele bacteriële infecties heeft dit onderzoek geen zin! Bij het op kweek zetten van de ontlasting is die antibiotica te vinden die werkzaam is tegen de bacteriële infectie die het dier teisterd. Ook kunnen amoeben-infecties beter bepaald worden met het op kweek zetten van de ontlasting.
De meeste worm- en/of protozoa infecties kunnen goed bestreden worden met medicijnen die oraal toegediend kunnen worden.

Behandeling

- Praziquantel (Droncit) 5 mg/kg, na 14 dagen 1 maal herhalen.
- Fenbendazol (Panacur) 1 mg/kg werkzaam bestanddeel (10 mg/kg Panacur) na 14 dagen herhalen (/kg betekend per kilogram dier)
Deze middelen zijn bij de dierenarts verkrijgbaar, net als middelen tegen amoeben en bacteriële infecties

Adressen voor diagnostiche (ontlasting) onderzoek

www.deklompdierenartsen.nl
De Klomp dierenartsen 
De Klomp 4 
6745 WB De Klomp 
Tel.: (0318) 571457
E: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De Klomp dierenartsen 
Vestiging Elst (Gld)
Valburgseweg 68 
6661 EW Elst
Tel.: (026) 4742408
E: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De Klomp dierenartsen 
Vestiging Ede (Gld) naast Zoo&Zo
Lorentzstraat 1 B 
6716 AD Ede
Tel.: (0318) 610575
E: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

www.dierenklinieklunetten.nl
Dierenkliniek Lunetten 
Kampereiland 13-15 
3524 CZ Utrecht 
Tel.: (030) 289 89 39
E: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Dierenkliniek Langstraat
Marc Maas (dierenkliniek)
1 ste Zeine 96
5144 AL Waalwijk
Tel.: (0416) 334000

Afd. Ziektekunde Bijzondere dieren
Yalelaan 1
Postbus 80158
3508 TD Utrecht
Tel. 030-2534851

Mw. Kik
Melissagaarde 16
3432 KP Nieuwegein
Tel 030-6303663
fax. 030-6393664

Bilthoven Dierenkliniek
M.H.v.d.Hage
Schubertlaan 17
3733 LM Bilthoven
Tel. 030-2291626
Fax. 030-2290478

D. Zweers
Brink 13
9301 JK Roden
Tel. 050-5019475
fax 050-5018012

 

 

Klazienaveen

Klazienaveen - centrum
klazienaveen centrum
 - Klazienaveen -
daar moet je heen.


Counter - 1 jun 2018

Today 131

Yesterday 117

Week 487

Month 3813

All 206905

Currently are 2 guests and no members online

Kubik-Rubik Joomla! Extensions